Vefa...

Japonya da yaşanmış gerçek bir hadise olarak anlatılmaktadır:

Evini yeniden dekore ettirmek isteyen bir Japon , 10 yıl önce yaptığı bi ara duvarı yıkmaya başlar. (Japon evlerinde genellikle iki tahta duvar arasında çukur bir boşluk bulunur) Bu sırada , bina yapılırken iki tahtayı birleştiren bir çivinin , bir kertenkelenin ayağından geçip karşı tahtaya geçtiğini görür . Adam bunu görünce çok şaşırıp şok olur . Çünkü , kertenkele hala canlıdır ve aradan tam 10 yıl geçmiştir . Gördüğüne bir türlü inanmak istemez.

Nasıl olmuştuda kertenkele bu durumda hiç yerinden kıpırdamadan 10 yıl boyunca yaşamayı başarmıştı ? Bu duvar boşluğunda hiç kıpırdamadan 10 yıl boyunca yaşamak imkansızdı . Çünkü ayağı çivilenmişti !.. Çok merak edip , çalışmayı bırakarak kertenkele ne yiyip ne içiyor diye izlemeye başlar.

Bir müddet sonra , nereden çıktığını fark edemediği başka bir kertenkele ağzında taşıdığı yemekle gelir . Ayağı çivilenmiş kertenkelenin önüne koyar . Bu manzara karşısında adam bir daha şok geçirir . Bu nasıl bir yardımlaşma , bu nasıl bir vefa , bu nasıl bir sevgi ?.. Tabii büyük bir titizlikle , kertenkeleyi çividen kurtarır . Derin düşüncelere dalar ....

Soru: Ayağı çivilenmiş kertenkeleyi , 10 yıldır yalnız bırakmamak ve beslemek . Olacak iş değil . Bu onun annesimi , kardeşi mi , eşi mi , dostu mu , arkadaşı mı ki ?... Dünyada kaç insan bu vefayı gösterebilir ?

cidden çok etkileyici bir hikaye .. Bence dünyada böle insan anneler dışında yok bence .. Anneler saygım sonsuz .. evlatları için yapmayacakları şey yoktur . .

bence annesidir...