Önceki devirlerde gerek ana-babalar gerekse eğitimciler çocuğu adeta "İnsan Ufağı" olarak görüyor ve ona böyle davranıyordu.Dolayısıyla çocuktan yetişkin bir insandan bekleyebilecek tepkiler ve davranış örüntülerini bekliyorlardı.Bu düşünce tarzı zaman ilerledikçe geçerliğini yitirdi.Özelikle gönümüzde bunun tam aksine çocuk eğitiminde ,çocuğun kişilik-gelişim duygulanım vs açısından farklı ve kendine özgü olduğu görüşü hakim olmaya başlandı .Çocuk kendine özgü bir birey olarak kabullenildi ve onun ilgi ve ihtiyaçlarına göre yaklaşım biçimleri benimsendi.
O halde çocuğu tanımlamak gerekirse en uygun tanım ne olur?Kimdir Çocuk?
"Doğduğu andan itibaren kendine has karakter, davranış,duygu,zeka ve görüntüye sahip,ayrı ayrı yaratıcılık gücü ilgi ve yeteneklerle donatılmış insan yavrusuna çocuk denir."O halde çocuk eğitiminde temel alacağımız mihenk noktası bireysel farklılıklar olmalıdır.Her çocuğu değerlendirirken onun biricik özellikler taşıdığını kabullenmeli ve bu tarz davranışlar getirmeliyiz.